Bidziny
POZOSTAŁE ZABYTKI
W wielodrożnicowej zabudowie Bidzin zachowało się kilkanaście domów mieszkalnych i budynków gospodarczych, drewnianych kamiennych, wzniesionych w latach 20. XX wieku. Dominującym materiałem budowlanym jest tu wapień janikowski. Niektóre zagrody, tworzące zwarte ciągi, zachowały pierwotny układ, cechujący dawne gospodarstwa chłopskie. Dom ustawiony frontem do drogi, Z boku, przy granicy budynki gospodarcze (chlewy, stajnie i obory) w formie skrzydeł i stodoła, oddzielona od domu podwórkiem i zamykająca całość zabudowy w czworobok. Na wewnętrzne podwórze wjeżdżało się przez solidną bramę osadzoną dawniej na kamiennych słupach.
Wg. Józefa Sobieraja Cieszówka pochodzi od właściciela tej części Cieszkowskiego, który otrzymał dobra w Drygulcu za carskiego nadania za udział w wojnie w 1905 r. i służbę w wojsku rosyjskim. Następnie tenże Cieszowski sprzedał 7 morgowy obszar Marianna i Łukasz Szczepańscy dziadkowie Niny Sobieraj.
Na koniec 2004 r. Bidziny zajmowały 882 ha (9,5 % powierzchni gminy) i zamieszkiwało 826 osób.
Źródło: Józef Myjak, "Tam gdzie Świt cywilizacji rolniczej" . Monografia krajoznawcza gminy Wojciechowice, PAIR Sandomierz 2006
- «« poprz.
- nast.